Woman vs truck

Een vrouw achter het stuur van een vrachtwagen? Veel mensen kijken er verbaasd van op, want het is nog steeds geen gebruikelijk gezicht. Bij Logistic Force is het geen uitzondering, we hebben veel chauffeuses in dienst. Edyta is een van hen. Zij voert al enkele jaren haar grootste passie uit in dit vak. Hoe ze dit voor elkaar heeft gekregen? Ze vertelde het ons in een gesprek. 

Edyta, waarom ben je naar Nederland verhuisd?

Mijn man, toen nog vriend werkte in Nederland. We leerden elkaar kennen via Instagram toen ik nog in Polen woonde. Ik liet mijn werk en alles wat ik had achter me en kwam hier naar toe. Dankzij hem ben ik niet alleen in Nederland terechtgekomen, maar werk ik ook bij Logistic Force. Een vriend van hem raadde Logistic Force aan ons aan.

Voordat je hier heen kwam als chauffeuse, deed je iets anders…

Ik werkte als manager voor een bedrijf in de telecommunicatie. Het was een leuke baan en ik had best wat verantwoordelijkheden. Het nadeel was dat er vaak stressvolle situaties ontstonden door de vele contacten binnen het bedrijf.

Je was dus op zoek naar een ander, minder stressvol leven. Is toen je passie voor het chauffeurs-vak ontstaan?

Toen ik 12 jaar geleden slaagde voor mijn auto-rijbewijs begon ik er over na te denken. Ik was destijds 18 jaar. Echter, ik moest wachten, want in Polen kun je pas je C en CE rijbewijs halen wanneer je 21 jaar of ouder bent. Omdat ik ook nog op school zat en daarnaast veel werkte, heb ik toen verder geen stappen ondernomen.

Dacht je aan andere carrièremogelijkheden?

Ik studeerde recht. Ik koos hiervoor omdat het een sector is waarin iemand uit mijn familie actief is. Ik werd dan ook erg gesteund bij het maken van deze keuze. Ik had bijna mijn master gehaald, maar… nu ben ik hier! Ik ga het ooit nog wel afmaken, ik hoef nog maar 2 jaar. Het is niet precies wat ik wil doen, maar het is goed om af te maken waaraan je begint. Motivatie is een bijzaak.

Hoe reageerde je familie op je plannen die niets met je vak rechtsgeleerdheid te maken hebben?

In het begin vond mijn moeder het geen fijn idee. Ze zei: “Ga jij een vrachtwagen besturen? Dat is geen werk voor vrouwen. Het is zwaar werk!” Toen ben ik begonnen met motorrijden (lacht). Jammer genoeg zorgde één gevaarlijke situatie ervoor dat ik geen motor meer wilde rijden. Ik heb toen besloten deze droom uit te stellen. Ik ging geld sparen en toen ik 25 was haalde ik mijn CE rijbewijs. Het was echt zwaar, maar ik slaagde in één keer voor C en in twee keer voor CE. Ik had mijn net behaalde rijbewijs nog niet binnen, of ik had al een nieuwe baan!

Zaten er andere vrouwen op de cursussen?

Nee. Ik weet nog dat ik mijn code 95 wilde gaan halen. Er waren 30 mensen aanwezig, waarvan ik de enige vrouw was. Ik was ook de enige die zich goed had voorbereid, want ik moest anderen helpen met de examenvragen (lacht). Ik moet ook toegeven dat weinig mensen dit vak kiezen vanuit een passie, zoals ik dat deed. De meesten doen het voor het geld.

Wat vond je naast het salaris aantrekkelijk aan dit werk?

Ik ben er recentelijk achter gekomen dat ik een introvert persoon ben. Ik ontdekte ook dat dit werk me veel vrijheid geeft. Bovendien heb ik ervoor gekozen om ’s nachts te rijden. Zo kan ik meer kilometers rijden, omdat er ‘s nachts minder verkeer op de weg is. Ook het feit dat ik word betaald om allerlei bijzondere locaties te bezoeken, maakt het aantrekkelijk. Het klopt dat ik sinds ik ’s nachts rijd niet echt meer naar plekken kan kijken, maar mijn vrienden die andere diensten rijden sturen me vaak foto’s van verschillende leuke en mooie plekken.

Ik zie steeds vaker vrouwen in het vak, jong en oud. Ik ben hier natuurlijk erg blij mee, maar ik hoop ook dat er nog meer vrouwen bij komen.

Word je niet moe van ’s nachts rijden? Hoe ga je hiermee om?

Je went er aan. Ik slaap in termijnen. Na werk slaap ik 4 uur. Tijdens de dag probeer ik normaal te functioneren en daarna probeer ik voor werk nog even te slapen. Momenteel past het goed bij me. Ik ben jong en herstel snel. Om genoeg energie te hebben probeer ik goed te eten en vermijd ik snoep en junk food. Daarnaast sport ik. Ik maak veel gebruik van een springtouw en doe zelfs tijdens het werk oefeningen. Ik zorg ervoor dat mijn lichaam goed in vorm blijft, want het is erg makkelijk om aan te komen en rugklachten te krijgen bij zittend werk. Ook je beenspieren doen niet veel. Je moet alles onder controle hebben!

Er zijn meerdere serieuze gevaren. Voel je je veilig tijdens deze lange nachtritten?

Tot nu toe is er nog niks gevaarlijks gebeurd, maar ik heb wel verschillende gevaarlijke situaties gezien. Veiligheid staat bij mij op 1. Het is belangrijk te weten waar ik veilig pauze kan houden. Tijdens de pauze moet je altijd de deuren van binnenuit op slot doen. Ik ga niet naar gevaarlijke plekken, dus voor nu maak ik me geen zorgen.

Is er iets van dit vak dat je echt verbaasd heeft?

Hmm… Niet echt, omdat ik er al langer in geïnteresseerd was. Ik heb er veel over gelezen, over gezien en over gesproken met mensen. Maar mensen ontmoedigden me vaak door te zeggen dat het zwaar werk is en dat ik het niet langer dan één maand zou volhouden. Het verbaasd me dat ik drie jaar later nog steeds iedere nacht enthousiast word wanneer ik achter het stuur kruip. Het hangt natuurlijk af van in welke ploegendienst je rijdt, wat je vervoert en waar je heen moet.

Hoe reageren mannen op een vrouw achter het stuur van een vrachtwagen?

Mensen lachen en zwaaien vaak en vragen soms zelfs om mijn nummer (lacht). Als ik bij een bedrijf aankom willen de medewerkers vaak meehelpen met lossen. Mannen zijn normaalgesproken verbaasd een jonge vrouw achter het stuur van een vrachtwagen te zien. Ik zie steeds vaker vrouwen in het vak, jong en oud. Ik ben hier natuurlijk erg blij mee, maar ik hoop ook dat er nog meer vrouwen bij komen.

Wij hopen dat ook! Wat zijn je persoonlijke plannen?

Zo lang dat ik kan rijden, blijf ik rijden. Misschien met een ander soort lading, ik wil graag verschillende soorten ladingen uitproberen, zoals het vervoeren van windmolens. Ik kan ook mensen onderwijzen als ik ouder ben. Een tijdje terug heb ik een week lang trainingen gegeven aan een nieuwe medewerker van het bedrijf. Ik vond dit erg leuk. Ik houd van nieuwe uitdagingen en denk na over nieuwe rijbewijzen. Echter heb ik momenteel al verschillende rijbewijzen, namelijk B, BE, CE, T, A, ADR licentie en een heftruckcertificaat. Mijn droom is om een helikopter te mogen besturen, maar dat is vrij duur.

Je ziet dat je een echte doorzetter bent! Een voortdurende reis, waarbij het werk en persoonlijke ontwikkeling jouw drijfveren zijn. We hopen dat je het beste uit jezelf haalt in dit vak. Dankjewel voor dit gesprek!

Dankjewel en wie weet komen we elkaar onderweg ergens tegen!

                                        Edyta heeft een Instagram-account edyta_w_trasie, waar ze het dagelijkse werk van haar chauffeur deelt.